Het gebruik van ozonsterilisatie in zwembaden

Ozon werd in de jaren 40 ontdekt en wordt de laatste 20 jaar gebruikt voor het steriliseren en desinfecteren van water. Ozon kan slechts op twee manieren inwerken op vervuilende stoffen in water. Eén daarvan is directe oxidatie, waarbij ozonmoleculen rechtstreeks inwerken op vervuilende stoffen. De andere manier is indirecte oxidatie. Bij de gedeeltelijke ontleding van ozon ontstaan ​​hydroxylradicalen en organisch materiaal in het water. De indirecte oxidatiereactie is vrij snel, niet-selectief en kan met verschillende verontreinigende stoffen reageren. Bij het gebruik van chemische sterilisatiemethoden in het zwembad moet u op de volgende punten letten.

1. De halfwaardetijd van ozon in water bedraagt ​​slechts 3 tot 18 minuten en de filtratiecyclus van zwembadwater is veel langer. Ozon zorgt dus niet voor een algehele desinfectie na binnenkomst in het zwembad, waardoor een deel van het water in het zwembad mogelijk niet volledig gesteriliseerd is. Het zwembad kan dus niet alleen met ozon worden gesteriliseerd. Er moeten ook chloorhoudende desinfectiemiddelen aan worden toegevoegd of ozonstabilisatoren worden gebruikt om de inwerkingstijd van ozon in het water te verlengen.

2. Ozon heeft een sterk oxiderend vermogen, waarbij organische materie wordt afgebroken tot eenvoudige moleculen. Deze moleculen nemen niet deel aan het ozonreactieproces met de waterstroom. Zo zouden ze de essentiële voedingsstof voor de groei van groene algen kunnen worden. Hierdoor is de wand of de hoek van het zwembad gevoelig voor de groei van groene algen. De ozonconcentratie in zwembadwater is niet voldoende om de groene algen te doden. Er ontstaan ​​dan problemen met eugenetische screening en resistentie tegen medicijnen. Dit is nog een reden om chloordesinfectanten of ozonstabilisatoren aan de ozontank toe te voegen.

3. Het reactiemechanisme van ozon in het zwembad is om eerst het metabolisme van het menselijk lichaam te vernietigen. De stofwisseling bestaat uit ammoniak, stikstof en organische stoffen (zoals zweet, urine, neusslijm, epitasis, roos, enz.) en vervolgens de micro-organismen in het water te doden. Wanneer u het zwembad gebruikt, zorgt de ozon voor het filteren van het water in plaats van voor het steriliseren. Met andere woorden: als er veel zwemmers zijn, is het mogelijk om de groeiomstandigheden voor de coliformen te creëren. Daarom mag de bedrijfstijd van de ozongenerator niet te kort zijn.

4. Ozon kan organisch materiaal in korte tijd afbreken en het proces van het oxideren van chloor is traag. Wanneer ozon wordt gebruikt, moet het dus zo worden gepositioneerd dat het organische materiaal wordt behandeld, zodat het zwembadwater geen kans krijgt om chloor te binden. Dat wil zeggen dat het leidingsysteem ervoor moet zorgen dat het zwembadwater eerst in contact komt met ozon om het organische materiaal af te breken en vervolgens het chloorproces in werking te stellen. Zo wordt voorkomen dat er een chloorlucht ontstaat of dat ozon en chloor elkaar wederzijds aantasten.

5.De diffusie-efficiëntie van ozon wordt bepaald door de grootte van de bel. Hoe kleiner het oppervlak van de bel, hoe groter de kans dat deze in contact komt met water. Een te grote bel heeft dus niet alleen een slechte efficiëntie, maar zorgt ook voor insluiting van niet-gereageerde ozon in de bel. Wanneer de ozonbel overloopt, kunnen er brandwonden aan de luchtwegen ontstaan ​​terwijl mensen nog ademen.

6. De CT-waarde van ozon (C voor concentratie, T voor tijd) is een van de belangrijkste ontwerp parameters van de ozongenerator en het desinfectiesysteem. De ozongenerator heeft bijvoorbeeld een ozonconcentratie van 0,4 mg/L en de contacttijd bedraagt ​​4 min. De CT-waarde is dus 1,6.

7. De oxidatie van ozon heeft een microflocculatievermogen. Zodra de ozon volledig in contact is met een effectieve CT-waarde, komt het in het pijpleidingsysteem van de screeningprocedure terecht. Het microflocculatievermogen is zeer effectief en vereist slechts een kleine hoeveelheid enzymzuiveringsmiddel. Het is gemakkelijk om het waterperspectief boven 70 meter te behouden.

8. Het ozonsysteem kan niet worden gebruikt voor minerale bronnen of warmwaterbronnen, omdat deze bronnen veel ijzerionen, mangaanionen en organische materie bevatten. De toevoeging van ozon aan water met deze eigenschap wordt meestal gebruikt als neutralisatie en oxidatie, gevolgd door verkleuring van ijzer en mangaan in zwembadwater. Ook de hoge temperatuur is een van de kenmerken van dit zwembadwater en een belangrijke factor die ervoor zorgt dat het ozonsysteem niet geschikt is. In de praktijk is ozon aanwezig in zwembadwater bij temperaturen boven de 38 graden Celsius en kan het nauwelijks langer dan 30 seconden blijven bestaan. Het is dan ook vrijwel onmogelijk om in zo'n korte contacttijd de effectieve CT-waarde van ozon te bereiken.