Η Χρήση της Αποστείρωσης με Όζον σε Πισίνες

Το όζον, που ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1940, χρησιμοποιείται για την αποστείρωση και την απολύμανση του νερού τα τελευταία 20 χρόνια περίπου. Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι με τους οποίους το όζον δρα στους ρύπους στο νερό. Η μία είναι η άμεση οξείδωση, η οποία είναι η άμεση δράση των μορίων του όζοντος στους ρύπους. Ο άλλος τρόπος είναι η έμμεση οξείδωση. Η μερική αποσύνθεση του όζοντος παράγει ρίζες υδροξυλίου και οργανική ύλη στο νερό. Η έμμεση αντίδραση οξείδωσης είναι αρκετά γρήγορη, μη επιλεκτική και μπορεί να αντιδράσει με διάφορους ρύπους. Τα ακόλουθα σημεία θα πρέπει να σημειώνονται κατά τη χρήση αυτών των χημικών μεθόδων αποστείρωσης στην πισίνα.

1. Ο χρόνος ημιζωής του όζοντος στο νερό είναι μόνο περίπου 3-18 λεπτά ύπαρξης και ο κύκλος διήθησης του νερού της πισίνας είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν. Επομένως, το όζον δεν απολυμαίνει συνολικά μετά την είσοδό του στην πισίνα, γεγονός που προκαλεί την πιθανότητα κάποιου μέρους του νερού στην πισίνα να μην έχει αποστειρωθεί πλήρως. Έτσι, η πισίνα δεν μπορεί να αποστειρωθεί μόνο με όζον, αλλά πρέπει να συμπληρωθεί με κάποια απολυμαντικά χλωρίου ή με σταθεροποιητές όζοντος για να παραταθεί ο χρόνος δράσης του όζοντος στο νερό.

2. Το όζον έχει ισχυρή ικανότητα οξείδωσης, η οποία αποσυνθέτει την οργανική ύλη σε απλά μόρια και αυτά τα μόρια δεν εισέρχονται στη διαδικασία αντίδρασης του όζοντος με τη ροή του νερού. Έτσι, θα μπορούσαν να γίνουν η απαραίτητη τροφή για την ανάπτυξη των πράσινων φυκιών. Ως αποτέλεσμα, ο τοίχος ή η γωνία της πισίνας είναι επιρρεπής στην ανάπτυξη πράσινων φυκιών. Η συγκέντρωση όζοντος στο νερό της πισίνας δεν μπορεί να σκοτώσει τα πράσινα φύκια, επομένως θα υπάρξουν προβλήματα ευγονικού ελέγχου και αντοχής στα φάρμακα, κάτι που αποτελεί έναν ακόμη λόγο για την προσθήκη απολυμαντικών χλωρίου ή σταθεροποιητών όζοντος στη δεξαμενή όζοντος.

3. Ο μηχανισμός αντίδρασης του όζοντος στην πισίνα είναι η καταστροφή του μεταβολισμού της αμμωνίας, της οργανικής ύλης του αζώτου στο ανθρώπινο σώμα (όπως ο ιδρώτας, τα ούρα, η ρινική βλέννα, η επίταση, η πιτυρίδα κ.λπ.) και στη συνέχεια η θανάτωση των μικροοργανισμών στο νερό. Όταν η πισίνα βρίσκεται σε λειτουργία αιχμής, το όζον φιλτράρει το νερό αντί να το αποστειρώνει. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχουν πολλοί κολυμβητές, είναι δυνατό να εξασφαλιστούν οι συνθήκες ανάπτυξης των κολοβακτηριδίων. Επομένως, ο χρόνος λειτουργίας της γεννήτριας όζοντος δεν πρέπει να είναι πολύ σύντομος.

4. Το όζον μπορεί να αποσυνθέσει την οργανική ύλη σε σύντομο χρονικό διάστημα και η διαδικασία οξείδωσης του χλωρίου είναι αργή. Έτσι, όταν χρησιμοποιείται όζον, θα πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε να επεξεργάζεται την οργανική ύλη, έτσι ώστε το νερό της πισίνας να μην έχει την ευκαιρία να συνδυάσει χλώριο. Δηλαδή, η διάταξη του συστήματος αγωγών θα πρέπει να κάνει το νερό της πισίνας πρώτα να έρθει σε επαφή με το όζον για να αποσυντεθεί η οργανική ύλη και στη συνέχεια να λειτουργήσει η διαδικασία χλωρίωσης, η οποία αποτρέπει την παραγωγή οσμής χλωρίου ή την αμοιβαία καταστροφή του όζοντος και του χλωρίου.

5. Η απόδοση διάχυσης του όζοντος καθορίζεται από το μέγεθος της φυσαλίδας. Όσο μικρότερη είναι η επιφάνεια της φυσαλίδας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα επαφής με το νερό. Επομένως, μια πολύ μεγάλη φυσαλίδα όχι μόνο έχει κακή απόδοση, αλλά παράγει επίσης μη αντιδράσασα όζον στη φυσαλίδα. Όταν ξεχειλίσει μια φυσαλίδα με όζον, θα προκληθούν εγκαύματα στην αναπνευστική οδό ενώ οι άνθρωποι αναπνέουν.

6. Η τιμή CT όζοντος (C για τη συγκέντρωση, T για τον χρόνο) είναι μία από τις κύριες παραμέτρους σχεδιασμού της γεννήτριας όζοντος και του συστήματος απολύμανσης. Για παράδειγμα, η γεννήτρια όζοντος έχει συγκέντρωση όζοντος 0,4 mg/L και ο χρόνος επαφής είναι 4 λεπτά. Έτσι, η τιμή CT είναι 1,6.

7. Η οξείδωση του όζοντος έχει ικανότητα μικροκροκίδωσης. Όταν το όζον έρθει σε πλήρη επαφή με μια αποτελεσματική τιμή CT, τότε εισέρχεται στο σύστημα αγωγών της διαδικασίας διαλογής. Η ικανότητα μικροκροκίδωσης παρουσιάζει μεγάλη αποτελεσματικότητα, απαιτώντας μόνο μια μικρή ποσότητα ενζυμικού διαυγαστικού παράγοντα. Είναι εύκολο να διατηρηθεί η προοπτική του νερού πάνω από τα 70 μέτρα.

8. Το σύστημα όζοντος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ιαματικές πηγές ή θερμές πηγές, επειδή οι ιαματικές πηγές ή οι θερμές πηγές περιέχουν μεγάλες ποσότητες ιόντων σιδήρου, ιόντων μαγγανίου και οργανικής ύλης. Η προσθήκη όζοντος στο νερό με αυτό το χαρακτηριστικό χρησιμοποιείται κυρίως για εξουδετέρωση και οξείδωση, ακολουθούμενη από αποχρωματισμό του σιδήρου και του μαγγανίου από την πισίνα. Η υψηλή θερμοκρασία είναι επίσης ένα από τα χαρακτηριστικά του νερού αυτής της πισίνας και είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που δεν είναι κατάλληλος για το σύστημα όζοντος. Στην πράξη, το όζον υπάρχει στο νερό της πισίνας πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου και είναι δύσκολο να υπάρχει για περισσότερο από 30 δευτερόλεπτα. Επομένως, είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί η αποτελεσματική τιμή CT του όζοντος σε τόσο σύντομο χρόνο επαφής.